Met gepaste elegantie stap ik in de lage Westfield. Mijn derriere beland slechts enkele centimeters boven het asfalt. Alleen de lage zit al is spectaculair. Veel lager dan bij iedere andere auto. Met een handreiking kun je zelfs eenvoudig het asfalt aanraken. Voor mij een eenvoudig, maar duidelijk en uiterst doeltreffend dashboard met een uitneembaar Sparco stuurwiel dat bekleed is met alcantra. Ik snoer mezelf vast met in de 4-punts gordels. Met een druk op de startknop ontwaakt de – van Ford afkomstige – 2.0 ZETEC motor. De uitlaat loopt vlak langs de linker flank en de schrille felle brul bevestigd dat dit geen kinderspel is. Met de korte versnellingspook leg ik de eerste versnelling in. Met uiterste precisie en een duidelijk ‘kloink’ leg ik de eerste versnelling in. Terwijl we alle vloeistoffen en niet te vergeten, de banden opwarmen, beseffen we ons dat dit weliswaar een rijdersauto pur sang is maar dat hij ook doodeenvoudig rijdt. Cruisen, vroegtijdig opschakelen en verbazingwekkend comfortabel zijn we onderweg. Goed te weten dat dit ook kan; je wilt immers niet altijd de limieten opzoeken.
Wanneer mens en machine er gereed voor zijn en voor mij een bochtig traject opdoemt kan het feest beginnen. Twee verzetten terug om de eerste bocht uit hard te accelereren. De 2.0 liter levert zo’n 155pk en met een eigen gewicht van nog geen 500 kilo gaat het kinderlijk eenvoudig om ongekend snel naar hoogst illegale snelheden te accelereren. Al hoewel kinderlijk eenvoudig niet echt juist is want direct breekt de achterzijde uit. Beetje licht ik het gaspedaal zodat de Westfield zich snel corrigeert. Dan door naar drie, vier en weer hard in de remmen. Accelereren is spektakel, maar remmen evengoed. Wat een beleving. Je ziet de voorwielen steeds insturen waardoor plaatsing heel precies kan. Daar gaan we weer 40, 60, 80, 100, 120, 140 en weer in de ankers. In luttele seconden vliegt de naald van de snelheidsmeter als een bezetene op en neer. Zo verslavend steeds die duw in de rug. Dat terwijl naast je de uitlaat buldert van jewelste. Een scherp snerpend geluid dat de beleving versterkt. Bij rustig rijden mooi op de achtergrond, maar tijdens speelkwartier duidelijk aanwezig en sfeerversterkend.